ازدواج در اسلام با نگاهی به کارکردهای تربیتی و روان‌شناختی

نویسندگان

1 دا‌نش‌پژوه کارشناسی ارشد فقه تربیتی از کشور هندوستان، مجتمع آموزش عالی بنت‌الهدی

2 دانش‌پژوه سطح4 فقه و اصول، مربی و مدیر گروه علمی-تربیتی فقه و اصول، مجتمع آموزش عالی بنت‌الهدی

چکیده

   هدف از مقاله حاضر، بررسی اهمیت ازدواج و آثار فردی آن مانند کمالات معنوی، عفت و دوری از گناه است. آثار اجتماعی و روان­شناختی ازدواج، آرامش و امنیت خاطر، تولید نسل، سلامت و امنیت اجتماعی، تقویت و تثبیت صفات جنسی و رشد و شکوفایی استعدادهاست. در ادامه سن مناسب ازدواج و دلایل تاریخی آن تحلیل می­شود. نتیجه‌ای که از مقاله به­دست می­آید این است که ازدواج موجب کسب کمالات معنوی، عفت و پاک­دامنی، احساس مسئولیت، آرامش و امنیت خاطر، تولید و بقای نسل انسانی، سلامت و امنیت اجتماعی، تقویت و تثبیت صفات جنسی و باعث بروز استعدادها و توانایی‌های بالقوه می‌­شود. برای ازدواج علاوه­بر بلوغ جنسی، بلوغ اجتماعی، عقلی و عاطفی نیز درحد قابل قبولی نیاز است. بهترین زمان ازدواج برای دختران و پسران، اوایل جوانی است. این مقطع سنی برای بیشتر افراد که شرایط ازدواج را دارند، مناسب است. روش تحقیق حاضر، توصیفی-تحلیلى و شیوه جمع­آوری مطالب، کتابخانه‌ای است.

کلیدواژه‌ها